1.เพราะสารวัตรเป็นคนพูดน้อยแต่ทำมากกว่าพูด
บุคลิกของสารวัตรดูเป็นคนไม่ค่อยพูดค่อยจา ไม่สุงสิงกับใครมากนัก เพราะนอกจากเพื่อนสนิทและคนรู้จักแล้ว เขาแทบจะไม่ยุ่งกับคนที่เขาไม่สนิท ถ้ายังพอจำกันได้กับเหตุการณ์ในตอนแรก คือไทน์กำลังตามตื้อสารวัตรเพื่อขอความช่วยเหลือให้แกล้งมาเป็นแฟน ช่วยหลอกกรีนไม่ให้ตามตื้อตามยุ่งกับชีวิตเขา ระหว่างที่สารวัตรกำลังจะขับรถกลับบ้าน สารวัตรก็แทบจะกำหนดเวลาในการพูดเป็นวินาที เร่งรัดให้การสนทนาจบอย่างรวดเร็ว
บุคลิกหน้านิ่งดูหยิ่งๆแต่จริงๆสารวัตรเก็บงำความรู้สึกเอาไว้ข้างใน แทนที่จะแสดงออกมาทางสีหน้า แต่เขาเลือกที่จะไม่พูดและลงมือทำให้แทนอย่างทันที อาทิ การสอนไทน์ดีดกีตาร์ไม่ให้บอด ช่วยไทน์แอบในล็อคเกอร์จากการตามจิกของกรีน ซื้อขนมมาให้แต่ไม่บอกอะไรกับไทน์ปล่อยให้คิดเออออห่อหมกไปเอง ซีนเช็ดเครื่องสำอางออกจากหน้าไทน์
ดังนั้นถ้าเรามองพฤติกรรมนี้ของตัวสารวัตรแล้ว ให้เลือกระหว่างคนที่พูดเยอะแต่ทำในสิ่งที่พูดไม่ได้ กับคนที่ทำเลยโดยไม่ต้องบอกอะไรเยอะแยะ อย่างไหนล่ะที่คุณผู้อ่านชอบมากกว่ากัน
2.ขี้แกล้ง ขี้แหย่
“มองกูขนาดเนี้ย เดี๋ยวก็จูบให้ล้มเลย” คือประโยคเด็ดแรกที่สารวัตรพูดกับไทน์ในตอนที่ 1 แม้จะเป็นมาดที่ดูยียวนกวนประสาทและพร้อมจะมีเรื่อง แต่เมื่อเราชมซีรีส์นี้ไปสักระยะแล้ว เราคงจะเข้าใจว่าทำไมเขาถึงพูดประโยคเชิงหมาหยอกไก่แบบนี้ หรือ กระทั่งเกมรับน้องกินขนมต่อจากปากสารวัตรที่ไทน์เองเป็นฝ่ายโดนแกล้ง ก็ล้วนแล้วเป็นอุบายที่ผ่านการคิดมาแล้วทั้งนั้น
บุคลิกขี้แกล้งและชอบแหย่ บางครั้งอาจจะดูเป็นบุคลิกที่น่ารำคาญสำหรับบางคน แต่ด้วยความ “ไม่ทันเกม” เท่าไหร่นักของไทน์ ทำให้สารวัตรเห็นจุดอ่อนดังกล่าวและเล่นสนุกกับความสัมพันธ์ที่เขาพยายามสานสัมพันธ์กับไทน์ โดยที่ตัวไทน์เองก็ไม่ได้คิดเลยด้วยซ้ำว่าการ “กวนตีน” ของสารวัตรนั้นคือความพยายามใกล้ชิด ตีสนิทกับไทน์เองนั่นแหละ
3.ใส่ใจในเรื่องเล็กๆน้อย
เมื่อเราสนใจหรือใส่ใจอะไรแล้ว การรับฟังและ “จดจำ” ในสิ่งที่คู่สนทนาชอบคือเสน่ห์อย่างหนึ่ง ถ้าสังเกตให้ดี ทุกครั้งที่ไทน์พูดอะไรออกมา เมื่อเรามองไปที่ใบหน้าของสารวัตรเราจะพบว่าเขาเป็นคนที่ฟังอย่างตั้งอกตั้งใจและไม่ “ขัดจังหวะ” ของคู่สนทนาจนกระทั่งประโยคจบสมบูรณ์ และหลังจากนั้นเขาจะเก็บสาระสำคัญเอามา ประมวลผลและสร้างพฤติกรรมในเวลาต่อมา อาทิ การเก็บปิ๊กดีดกีตาร์ที่ไทน์ตัดครึ่งจนไม่สามารถใช้งานได้อีก แต่เขากลับนำมันมาทำเป็นสร้อยข้อมือที่มอบครึ่งหนึ่งให้ไทน์และเก็บไว้ใส่เองอีกครึ่ง
4.รักจริงและหวงของที่ตัวเองรัก
สิ่งแรกที่สารวัตรเริ่มพยายามพิสูจน์ว่า เขา “จริงจัง” กับไทน์ มากแค่ไหนก็คือการเปลี่ยนพฤติกรรมของตัวเองไม่ว่าจะเป็นการเปิด Account Instagram ขึ้นใหม่ แต่ไม่ติดตามใครเลย จนกระทั่งเขาตัดสินใจกดติดตามไทน์เป็นคนแรกและคนเดียว! แต่นั่นก็ยังไม่ชัดเจนเท่า “จูบแรก” ที่ไทน์สารวัตรเกิดอาการโมโหหึงที่ไทน์บอกว่าเขาแค่อยากจะจีบใครสักคน ทันทีที่สารวัตรได้ยินประโยคนั้น เขาก็คว้าคอไทน์มาจูบทันทีพร้อมกับบอกว่า “กูจองมึงแล้ว มึงห้ามไปจีบใครดิ”
ทว่าสิ่งที่ตอกย้ำชัดเจนที่สุด คือการที่ผู้ชมได้รับรู้ว่า แท้จริงแล้วไทน์ถือเป็น “รักแรกพบ” ของสารวัตรมาตั้งแต่สมัยมัธยมแล้วผ่านฉากแฟลชแบ็คย้อนเหตุการณ์ในอดีต ที่ไทน์เผลอดูคอนเสิร์ตแล้วกระโดดจนตัวลอยมากระแทกกับสารวัตรแบบไม่ได้ตั้งใจ แม้ไทน์จะไม่ “สนใจ” อะไรอีกฝ่ายอย่างจริงจังนัก แต่ในห้วงความรู้สึกนั้นสารวัตรกลับตกอยู่ในมนต์สะกดบางอย่าง แม้ว่าเหตุการณ์นั้นจะล่วงเลยผ่านมานานแล้ว แต่สารวัตรยังเลือกที่จะบันทึกความทรงจำนั้นผ่านการ “แอบถ่าย” รูปทีเผลอของไทน์เก็บเอาไว้ดู
“คนเดียวที่กูชอบมาตลอดคือมึง ไทน์ กูชอบมึง กูชอบมึงมาตั้งแต่วันแรกที่เห็นแล้ว” คือคำสารภาพของสารวัตรที่เก็บงำมาตลอด ทั้งที่ตอนแรกเขาเอง สารวัตรก็อยากจะสานสัมพันธ์กับไทน์แต่ประโยคเดียวที่ทำให้เขาไม่กล้าสานต่อความรู้สึกข้างในเพราะเขายังเข้าใจว่าไทน์ยังชอบผู้หญิงอยู่ และตัวเขาเองนั่นแหละที่จะเป็นฝ่ายผิดหวังถ้าเขาเผยความในใจของตัวเองออกไป มิหนำซ้ำถ้าหากคิดในแง่ลบแล้ว ถ้าหากไทน์ไม่ได้รู้สึกอะไรกับตัวเองจริง นั่นก็หมายความว่าเขาก็อาจจะเสียไทน์ไปตลอดกาลเช่นกัน
ฟินมั้ยละทุกคนแอดก็เขินไม่แพ้กันเลยค่ะ พลาดไม่ได้ทุกศุกร์ ฉันรักเค้า #เมียสารวัตร
